تاثیر شخصیت پدر و مادر بر فرزندان

در باب چگونگی شکل گیری شخصیت و عوامل مؤثر در آن بحث و گفتگو بسیار است . نظریه های متعددی در باب نقش و تأثیر ، محیط اجتماعی ،‌ خانواده ، وارثت ، تعلیم و تربیت و غیره مطرح شده است .
در زمینه نقش خانواده می توان به نحوه برخورداری و رفتار والدین با فرزندان اشاره کرد . نحوه برخورد والدین تابع عوامل مختلفی است . اما یکی از آنها که چندان مورد بحث و توجه قرار نگرفته است . نحوه رفتار و برخورد والدین با فرزندان در ردیف سلسله مراتب یا تقدم و تأخر آنان می باشد .
فرهنگ عمومی جامعه ایرانی به گونه ای است که خواسته یا ناخواسته جنسیت و جایگاه سنی فرزندان را مورد توجه قرار می دهد . نحوه برخورداری و اعطاء امتیازات و امکانات خانوادگی ( اعم از مادی و معنوی ) تابع این فرهنگ است . کمی دقت در ترتیب فرزندان نشان می دهد که برخورد والدین با فرزند بزرگتر همان برخوردی نیست که با فرزند دوم و سوم و … و آخری دارند . حتی سطح توقعات اعلان شده و نشده از فرزندان نحوه نظارت بررفتار ، اعطاء امکانات و امتیازات مادی و معنوی،شیوه تشویق و تنبیه ‌میزان استقلال و آزادی یا درجه کنترل از هر بچه کاملاً متفاوت است . و این فرهنگ رفتاری در خانواده سبب بروز تفاوتهای فردی چشمگیر و نیز شکل گیری شخصیت خاص در فرزندان هر خانواده می شود . این تفاوتها همواره آشکار بوده ، در عین حال که به دلیل این اختلاف توجه جدی نمی شود . رفتار و شخصیت فرزند اول با دوم ( و اگر خانواده پرجمعیت باشد ) دومی با سومی ‌ سومی با چهارمی ،‌ و به عکس چهارمی با اولی و چهارمی با دومی و سومی کاملاً متفاوت است.اما دقیقا با کمیت و کیفیت بر خورد والدین با انها مرتبط است به همین جهت وقتی اختلاف شدید رفتاری و اخلاقی میان فرزندان یک خانواده مشاهده می شود.برخی با تعجب زیاد با آن بر خوردار می کنند.در حالی که اگر این مساله ریشه یابی شود و دلایل آن ارزیابی گردد. این حالت تعجب از میان خواهد رفت.