فرزندان

در باب چگونگی شکل گیری شخصیت و عوامل مؤثر در آن بحث و گفتگو بسیار است . نظریه های متعددی در باب نقش و تأثیر ، محیط اجتماعی ،‌ خانواده ، وارثت ، تعلیم و تربیت و غیره مطرح شده است .
در زمینه نقش خانواده می توان به نحوه برخورداری و رفتار والدین با فرزندان اشاره کرد . نحوه برخورد والدین تابع عوامل مختلفی است . اما یکی از آنها که چندان مورد بحث و توجه قرار نگرفته است . نحوه رفتار و برخورد والدین با فرزندان در ردیف سلسله مراتب یا تقدم و تأخر آنان می باشد .
فرهنگ عمومی جامعه ایرانی به گونه ای است که خواسته یا ناخواسته جنسیت و جایگاه سنی فرزندان را مورد توجه قرار می دهد . نحوه برخورداری و اعطاء امتیازات و امکانات خانوادگی ( اعم از مادی و معنوی ) تابع این فرهنگ است . کمی دقت در ترتیب فرزندان نشان می دهد که برخورد والدین با فرزند بزرگتر همان برخوردی نیست که با فرزند دوم و سوم و … و آخری دارند . حتی سطح توقعات اعلان شده و نشده از فرزندان نحوه نظارت بررفتار ، اعطاء امکانات و امتیازات مادی و معنوی،شیوه تشویق و تنبیه ‌میزان استقلال و آزادی یا درجه کنترل از هر بچه کاملاً متفاوت است . و این فرهنگ رفتاری در خانواده سبب بروز تفاوتهای فردی چشمگیر و نیز شکل گیری شخصیت خاص در فرزندان هر خانواده می شود . این تفاوتها همواره آشکار بوده ، در عین حال که به دلیل این اختلاف توجه جدی نمی شود . رفتار و شخصیت فرزند اول با دوم ( و اگر خانواده پرجمعیت باشد ) دومی با سومی ‌ سومی با چهارمی ،‌ و به عکس چهارمی با اولی و چهارمی با دومی و سومی کاملاً متفاوت است.اما دقیقا با کمیت و کیفیت بر خورد والدین با انها مرتبط است به همین جهت وقتی اختلاف شدید رفتاری و اخلاقی میان فرزندان یک خانواده مشاهده می شود.برخی با تعجب زیاد با آن بر خوردار می کنند.در حالی که اگر این مساله ریشه یابی شود و دلایل آن ارزیابی گردد. این حالت تعجب از میان خواهد رفت.

چکیده
مقدمه
ضرورت تربیت کودک
تقویت پیوند والدین با معنویت
اصالت نهاد خانواده
نقش و جایگاه فرزندان در خانواده
چگونه کودکانی متدین تربیت کنیم ؟
مشارکت والدین در فرآیند تعلیم و تربیت فرزندان
کمک های آموزشی والیدن به فرزندان
نتیجه گیری
منابع
بخشی از متن تحقیق:

امر تربیت، با همه آسانی، کار دشواری است. بدان خاطراست که انسان موجودی پیچیده، دارای ابعاد و اجزایی متعدد و در هر شرایط و مقتضایی به یک گونه است. او زنده است، متحرک و پویا است، دارای عقل و اراده است، توان انطباق با شرایط گوناگون حیات را دارد، می تواند موضوع عوض کند، تغییر حالت دهد، دیگران را متوجه خود سازد.... از این رو برای به راه انداختن وی و ایجاد دگرگونی و تحول مثبت در او باید خود را به آگاهیهای مجهز کرد.
تربیت صحیح کودک از یک طرف مستلزم داشتن هرفهای تربیتی توسط والدین است و از طرف دیگر باید به تناسب سن وجنس و محدویت ها و توانایی های کودکان روش مناسب را برای رشد و تربیت قوای جسمی و روانی، آنان برگزینیم اگر نیازهای بدنی در خانواده در شرایطی مناسب پاسخ گویی شود می تواند سایر ابعاد شخصیتی انسان از جمله بُعد اجتماعی، فردی، عقلی و قلبی را فعال و شکوفا کند. شکوفایی این ابعاد به نوبه ی خود موجب اعتلال روانی خواهد شد و انسان را از افراط و تفریط های مضر دور خواهد داشت ...